Van Cambodja naar Vietnam

Hallo,

De laatste keer dat ik schreef zat ik nog in de bus op weg naar Cambodja. Na een lange en zeer oncomfortabele rit kwamen we aan in Siem Reap.
Wat een ontzettend leuke stad is dit, erg druk maar wel heel gezellig.

De volgende dag zijn we met een tuktuk naar de tempels en de andere highlights van Siem Reap gebracht. De tempels zijn de mooiste die ik heb gezien tot dusver. Ze waren ontzettend groot en heel indrukwekkend.

In Siem Reap ontmoette ik een ontzettend aardige meid uit Canada en we zijn naar hetzelfde hostel gegaan. Aangezien het erg gezellig was zijn we samen verder gaan reizen.

We pakten de slaapbus naar Sihnoukville, een plaatsje aan de kust.
Daar maakten we al snel kennis met meer mensen uit het hostel en we besloten naar het strand te gaan. Het strand was ontzettend druk en vies (dat viel even tegen).

De volgende dag besloot ik vroeg m'n bed uit te gaan en zelf maar op zoek te gaan naar een mooi strand. Die vond ik en aangezien ik zo vroeg was had ik een klein momentje een prachtig strand voor mezelf. Ik heb hier de rest van de dag lekker gezeten.

De volgende dag boekte ik een buskaartje voor Phom Phen. De bus ging pas 's avonds, dus ik had hier de hele dag nog. Helaas tekort tijd voor een eiland maar ik ben naar een ander strand gegaan en in de middag kwamen Esther en Jim ook. We hebben gezellig geborreld.

Daarna pakte ik de bus naar Phom Phen. De volgende ochtend ging ik naar de Killing Fields en de gevangenis. Jeetje wat indrukwekkend was dat, heel triest wat er allemaal is gebeurd daar. Je zag de kleding, botten en tanden van de mensen die daar zijn gestorven nog liggen.
Er stond ook een boom en in de oorlog werd die boom gebruikt om kinderen te vermoorden: ze pakten de benen van kinderen en sloegen net zolang tegen de boom met de kinderen tot ze dood waren. Aan de boom hingen nu allemaal gekleurde armbandjes. Verder stonden er massa graven. En werd er uitgelegd hoe dat is gegaan daar.

In het museum (de gevangenis) kon je zien hoe de mensen daar waren opgesloten. Er hingen ook allemaal foto's van de slachtoffers en je kon de angst in de ogen zien op de foto's. Soms hingen er ook foto's van mensen die al dood waren gemaakt met grof geweld. 's Avonds hebben we de film de Killing Fiields bekeken. In Phom Phen hangt ook niet een hele fijne sfeer.

Ik ging diezelfde avond naar m'n volgende avontuur: Vietnam.

De bus vertrok om half twee 's nachts en rond 6 uur kwamen we aan bij de grens. We moesten wachten tot we verder mochten en tijdens het wachten kon je naar het casino. Het is onvoorstelbaar maar om 6 uur was het er hartstikke druk. Ik heb zelf maar geen gokje gewaagd.

Rond 8 uur waren we uitgecheckt in Cambodja en stonden we in Vietnam.
Rond 11 uur stond ik in het drukke Ho Chi Minh City. Daar heb ik direct een buskaartje gehaald om 's nachts naar Dalat te rijden. In Ho Chi Minh City ben ik naar tunnels geweest waar de Vietnamezen zaten tijdens de oorlog en slimme trucs hadden om te voorkomen dat de Amerikanen in de tunnel kwamen.

's Avond heb ik lekker rondgelopen en de sfeer van het drukke Ho Chi Minh City geproefd. Rond elf uur ging ik met de bus naar Dalat.

Toen ik daar aankwam had ik toch maar besloten om een hostel te zoeken. Drie nachten in een bus brak me nu toch wel een beetje op. Het hostel ging pas om 7 uur open, dus ik heb snel gedoucht en ben gauw m'n bed in gedoken, ik was namelijk ontzettend moe van al het reizen. Ik werd pas laat wakker, maar uiteindelijk heb ik toch nog van alles gedaan.

Ik ben met een lokale bus naar de olifanten waterval geweest. Ik ben gewend dat ze in Azië van alles in een bus proppen. De hoeveelheid mensen in deze bus verbaasde me weer en ik kreeg een plekje op het dashboard.

Eenmaal bij de waterval had ik mazzel want er was een groepje die een toertje had geboekt en ik mocht van de gids mee en ik hoefde niets te betalen. De rest van de dag ben ik naar een koffieplantage geweest en naar een plek waar ze stof maakte. De terugreis was comfortabel, ik werd zelfs ontzettend dicht bij mijn hostel afgezet.

De afgelopen dagen heb ik het erg druk gehad met reizen. Ik wil toch wel zoveel mogelijk zien. De Killing Fields waren wel heel indrukwekkend.
Ik heb voor vandaag een hostel dus ik duik straks lekker op tijd m'n bedje in om wat slaap in te halen.

Veel liefs jennifer