Cultuurshock

Hallo allemaal,

Ik heb al zoveel meegemaakt ik zou niet weten waar ik moet beginnen.
Vrijdagavond stapte ik in het vliegtuig en ik had een kadootje meegekregen en kon niet wachten om hem uit te pakken hahaha!! Wat een onwijs leuk boekje is dat zeg!

We maakte de eerste stop in Bahrein. Daar stond ik dan in mijn eentje.. Ik ging maar op zoek naar een toilet en naar een rookarea, nou dat was avontuur nummer 1. Ik werd heel vreemd aangekeken dus na drie hijsjes dacht ik, ik ga er nu maar weer snel vandoor. Toen moest ik gaan kijken hoe ik weer terug het vliegtuig in moest, uiteindelijk maar gevraagd aan iemand, en die wees mij een beetje de weg. Vanaf dat moment kwam ik erachter dat ik zelf goed moet lezen en opletten.
Terug in het vliegtuig viel ik weer als een blok in slaap, ik heb zo ongeveer de hele vlucht geslapen.

Eenmaal in Kathmandu kwam de echte cultuurshock. Op het vliegveld zelf valt het nog wel mee, maar als je dan naar buiten stapt weet je niet wat je mee maakt. Iedereen stapt op je af en wilt je meenemen in een taxi en naar een hotel brengen. Ik had afgesproken dat Madan (degene van het guesthouse) maar ik kon hem niet vinden dus ben ik maar zo snel mogelijk terug naar het vliegveld gegaan! Daar stond een man die ook in het vliegtuig bij mij had gezeten ik ben naar hem toe gegaan en zei tegen hem 'maakt niet uit waar je heen gaat ik wil mee!' Hij kwam gelukkig wel vaker in Nepal dus hij wist wel een beetje hoe het reilt en zeilt daar. Eenmaal in een taxi reden we weg van het vliegveld. Nou ze hebben volgens mij in Kathmandu helemaal geen verkeersregels. Het is onwijs druk in het verkeer, ik denk wel tien keer drukker dan Amsterdam, en ze rijden daar als gekken kris kras door elkaar heen. De hele tijd toeteren ze naar elkaar
de auto's mogen ook overal rijden dus we reden gewoon dwars door de winkelstraat.

Toen wist ik echt niet wat ik meemaakte ik schrok echt heel erg van al het verkeer en hoe het er uitzag. Allemaal erg arm, ik kan het ook nergens mee vergelijken.
Op een gegeven moment waren we aangekomen in het hotel van die man maar ik moest nog een stukje verder alleen. De chaffeur wou me in de eerste instantie niet eens naar het Souvenier Geusthouse brengen uiteinedelijk deed hij dat toch, nadat ik echt was wezen doorzeuren.

Eenmaal daar werd ik heel lief opgevangen door de vrouw van Madan en kwamen er ook nog andere nederlanders.
Met hun ben ik s'avonds ook gaan eten dat was wel heel fijn.

de volgende dag werd ik pas laat wakker geen idee hoelaat want ik had me tijd nog niet goed ingesteld.
We gingen naar de Monky tempel.
Dat was echt heel gaaf om te zien, heel mooi met veel kleuren en goud.
Maar er waren daar ook heel veel wilde apen, en degene met wie ik was had een stuk meloen in haar handen, toen sprong er zo een aap op haar en pakte dat stuk meloen. Nou je snapt het, ik schrok me een hoedje.

Gister zijn we naar een fabriek geweest waar ze hele mooie sieraden maken (wel duur) maar echt hele bijzondere mooie sieraden met de hand gemaakt.
Er is daar ook een hele mooie armband als ik aan het eind van me vakantie geld over heb ga ik zeker zo een armband halen.
Verder ben ik weze winkelen Ik had echt een zaklamp nodig omdat het om 19:00 uur donker is en er dan ook helemaal geen stroom meer is dus de eerste nachtten leefde ik ook van het lichtje van me telefoon en ik had zo een fietslampje geleend.

Ik ga misschien een week een klooster in om te leren mediteren en ik hoop dat ik daar een beetje kan bijkomen van al mijn avonturen tot nu toe. Het is daar een stuk rustiger dan in de stad.
Ik ga straks voor het eerst alleen naar buiten, dat vind ik wel erg spannend!

Liefs,
Jennifer